Η ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΉ ΕΙΚΌΝΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΊΑΣ ΓΟΡΓΟΕΠΗΚΌΟΥ, ΤΗΣ ΜΆΝΔΡΑΣ ΑΤΤΙΚΉΣ.
Η ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΉ ΕΙΚΌΝΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΊΑΣ ΓΟΡΓΟΕΠΗΚΌΟΥ, ΤΗΣ ΜΆΝΔΡΑΣ ΑΤΤΙΚΉΣ.
Γύρω στα 1800 κάποιος μοναχός από το Άγιον Όρος πηγαίνοντας στα αγιορείτικα μετόχια της Μικράς Ασίας έφερε μαζί του και αγιογραφημένες εικόνες για να τις πουλήσει.
Μια από αυτές τις εικόνες ήταν της Παναγίας της επονομαζομένης Γοργοεπηκόου ( Γοργργοϋπηκόου ).
Την εικόνα αυτή αγόρασε στη Σμύρνη μια ευσεβής οικογένεια, που με τα χρόνια την μεταβίβαζε με κληρονομική διαδοχή σε κάθε πρωτότοκου. Έτσι ήρθε και στα χέρια της Ιφιγένειας Ανάπλιώτου.
Την Θαυμαστή αυτή διαδοχή της εικόνας διηγούνταν οι γονείς της: << Μία μέρα του 1907, όταν η Ιφιγένεια ήταν βρέφος στην κούνια και ενώ γευματιζαμε στο κάτω όροφο του σπιτιού μας, ακούσαμε από τον επάνω όροφο, που ήταν η κούνια με το παιδί, ακούστηκε ένας δυνατός θόρυβος και αμέσως τρέξαμε να δούμε τι συμβαίνει. Είδαμε την εικόνα, που βρισκόταν στο ίδιο δωμάτιο, να έχει κατέβει από το εικονοστάσι και να έχει σταθεί όρθια στο κιγκλίδωμα της κούνιας, ενώ το βρέφος κοιμόταν ήσυχο και αμέριμνο. Τρομαξαμε και φωνάξαμε τον ιερέα, που έκανε μια κατανυκτική παράκληση στην Παναγία και με δέος την βάλαμε στο εικονοστάσι>>.
Αυτό το θαυμάσιο γεγονός το γιόρταζαν στις 8 Σεπτεμβρίου κάθε χρόνο, κάνοντας αγρυπνία στο σπίτι τους.
Μετά την Μικρασιατική καταστροφή του 1922 η Ελευθερία μητέρα της Ιφιγένειας έφερε στην Μυτιλήνη, όπου και εγκαταστάθηκαν μεταξύ των λιγοστών πραγμάτων και πρώτη την εικόνα της Παναγίας, και σε ανάμνηση του μεγάλου θαύματος στη Σμύρνη γιόρταζε την Παναγία κάθε 8 Σεπτεμβρίου.
Μια χρονιά, στις 8 Σεπτεμβρίου, η Ελευθερία κατέβασε την εικόνα από το εικονοστάσι να την περιποιηθεί.
Κάποια στιγμή και ενώ η Ελευθερία βρισκόταν σε άλλο δωμάτιο, δυνατός άνεμος φύσηξε από το ανοιχτό παράθυρο με συνέπεια το Πετζετάκις που ακουμπούσε το αναμμένο καντήλι να πάρει φωτιά μια άκρη του και μεταδόθηκε σε όλο το δωμάτιο.
Η Ελευθερία παρόλο που ήταν βαρύκουη άκουσε κάποιους χτύπους και βγήκε στην πόρτα, αλλά δεν είδε κανένα. Οι χτύποι όμως συνεχίζονταν
πιο έντονα, και ανέβηκε επάνω και ανοίγοντας την πόρτα του δωματίου που βρισκόταν το εικονοστάσι, πετάχτηκαν φλόγες και καπνοί. Με την βοήθεια γειτόνων η φωτιά σβήστηκε. Η Ελευθερία όταν τελικά μπήκε στο δωμάτιο, και έψαχνε να διακρίνει με τα μάτια κάτι στις φλόγες, που ακόμα κρατούσαν, αντίκρισε την εικόνα της Παναγίας, ανάμεσα στις φλόγες και τους καπνούς να την κοιτάζει από μακριά, με ένα γλυκύτατο μειδίαμα, ανέγγιχτη από τη φωτιά και τους καπνούς, λάμπουσα, όπως την είχε γυαλίσει η ίδια. Και αυτό το θαυμάσιο γεγονός φύλαγε η οικογένεια σαν πολύτιμο μαργαριτάρι στην καρδιά τους.
Τέσσερις Μοναχές ξεκίνησαν να κτίσουν ένα Μοναστήρι Ησυχαστήριο και προς το σκοπό αυτό τον Ιανουάριο του 1965 ήρθαν στην Αθήνα και έμεναν προσωρινά στα Μελίσσια στο πατρικό σπίτι μιας εξ αυτών.
Τέλος, βρήκαν ένα τόπο στο Καπανδρίτι, τους άρεσε, και έδωσαν και προκαταβολή, σκεφτόμενες να παραγγείλουν στο Άγιο Όρος μια εικόνα της Παναγίας της Γοργοεπηκόου, στο όνομα της οποίας θα αφιέρωναν το Μοναστήρι.
Μια μέρα ήρθε να τις επισκεφτεί η Ιφιγένεια Ανάπλιώτου, η οποία φεύγοντας τους είπε : << Πρέπει να πηγαίνω, γιατί έχω να περάσω από την εκκλησία, να πάρω μια Εικόνα μου, που την πήγα για τους " Χαιρετισμούς ".
Ξέρετε, μαθεύτηκε πως είναι πολύ θαυματουργή, και μου ζήτησαν να την πάω, να την προσκυνήσουν. Αλλά την ξύνουν οι γυναίκες και φοβάμαι, πως θα μου την αλλοιώσουν >>.
Αφού τους διηγήθηκε την ιστορία της Θαυματουργού Εικόνας της Παναγίας Γοργοεπηκόου οι μοναχές ζητήσανε να την πάρουν και να την φυλάξουν αλλά η Ιφιγένεια αρνήθηκε ευγενικά.
Αυτά, έγιναν στα μέσα της Μεγάλης Τεσσαρακοστής και προς το Πάσχα η Ιφιγένεια στέλνει ένα μήνυμα στις Μοναχές ότι θα τους δώσει την Εικόνα, όταν θα κτίσουν το μοναστήρι, και πώς και εκείνη πάντα επιθυμούσε να κτίσει μια εκκλησία αλλά δεν είχε την οικονομική δυνατότητα.
Από τότε πέρασαν μερικοί μήνες και τον Αύγουστο του 1965, οι μοναχές της ζήτησαν την Εικόνα για να βγάλουν μερικές φωτογραφίες της, γιατί θα έκαναν την πρώτη τους υπαίθρια Λειτουργία, στο Καπανδρίτι.
Πράγματι τους έδωσε ευχαρίστως την Εικόνα και όταν πήγαν να την επιστρέψουν τους είπε : <<Κρατήστε την>>.
Από εκείνη την στιγμή, το Εικόνισμα της Υπεραγίας Θεοτόκου, της Γοργοεπηκόου, βρίσκεται στα χέρια των κτιτορισσών μοναχών και με τη Χάρη Της, κτίστηκε η Ιερά Μονή Μάνδρας Αττικής.
Πάντων προστατεύεις αγαθή.
Πάντας τούς τήν θείαν και σεπτήν, Σού άσπαζομένους Εικόνα, Γοργοεπήκοε, νόσων έλευθέρωσον ψυχής καί σώματος'
έξω έθνών έπιθέσεως, λιμού, λοιμού Κόρη, πυρός τε καί σεισμού, άκρίδος χαλάζης τε κάμπης καί άλλης πληγής'
παντοίων κινδύνων, πάντοτε λυτρούμενοι πάντες, Σού τό θείον όνομα δοξάζωμεν.
