ΙΜ ΚΙΤΡΟΥΣ: ΚΗΡΥΓΜΑ(ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΒ΄ ΛΟΥΚΑ Εβρ. ιγ΄, 17-21)17-1-2021
ΚΗΡΥΓΜΑ
(ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΒ΄ ΛΟΥΚΑ Εβρ. ιγ΄, 17-21)
17-1-2021
Το Άγιο Πνεύμα, αγαπητοί αδελφοί, χαρίζει διάφορα χαρίσματα στα μέλη της Εκκλησίας. Έτσι δημιουργήθηκαν στην Εκκλησία μας διάφορες τάξεις, των προφη-τών, των διδασκάλων, των θαυματουργών και θεραπευτών, των μοναχών και ασκη-τών κλπ. Όλοι όμως αυτοί οι χαρισματούχοι, όπως βέβαια και ο Όσιος Αντώνιος ο Μέγας που εορτάζει σήμερα, ανήκουν στο σώμα της Εκκλησίας του Χριστού.
Στο σημερινό αποστολικό ανάγνωσμα ο Μέγας των εθνών Απόστολος Παύλος ζητάει την προσευχή των Χριστιανών. Ζητάει την προσευχή τους όχι μόνο σαν μία απόδειξη αγάπης στον πνευματικό τους πατέρα, αλλά και σαν μία πηγή ενισχύσεως στο αποστολικό του έργο.
Στον Άγιο Αντώνιο, το Άγιο Πνεύμα χάρισε το χάρισμα της ασκήσεως και της προσευχής. Δεν γνώριζε γράμματα. Αυτό όμως δεν τον εμπόδισε να γίνει ο πρώτος αγωνιστής της ερήμου, τον οποίο συμβουλευόταν ακόμη και αυτός ο Αυτοκράτωρ. Η προσευχή του Μ. Αντωνίου ήταν πύρινη, ανέβαινε προς τον ουρανό και έκαιγε το βασίλειο των δαιμόνων, όπως σημειώνει ο Μ.Αθανάσιος που έγραψε τον βίο του καθηγητού της ερήμου.
Ο Μ.Αντώνιος είχε «νοῦν Χριστοῦ» και βαθειά πίστη, που τον έκανε να βλέπει σωστά τα πράγματα του κόσμου. Εκείνο που τον απασχολούσε πάντα ή-τανε να γνωρίσει καλά τον εαυτό του, γι’ αυτό και έλεγε σ’ εκείνους που ζούσαν μαζί του στην έρημο· «ὀφείλομεν προ πάντων πειρᾶσθαι γνῶναι ἑαυτοῦς»· έχουμε χρέος πρίν απ’ όλα να φροντίζουμε να μάθουμε τον εαυτό μας.
Με την συνεχή και αδιάλειπτη προσευχή επικοινωνούσε με τον Θεό και γέμι-ζε την ύπαρξή του με την Χάρη του Αγίου Πνεύματος. Ο Μ.Αντώνιος, ζώντας στην έρημο, αγάπησε τον Χριστό με όλη του την καρδιά, ήταν γι’ αυτόν ο Ιησούς τα πά-ντα. Έτσι ομολογούσε, ότι η παρουσία Του Χριστού στη γη φανερώνει, ότι ο Θεός είναι «Θεός της ειρήνης». Η παρουσία Του ως ζωντανού Θεού στο πέρα-σμα τόσων αιώνων φανερώνει, ότι αναστήθηκε απ’ τους νεκρούς. Η παρουσία Του Χριστού ανάμεσα μας φανερώνει την ευλογία Του για τον δικό μας καταρτισμό. Το έργο της αγάπης Του Χριστού φανερώνει και τον δικό μας αγώνα για κάθε καλό έρ-γο. Η παρουσία της χάριτός Του φανερώνει, ότι μόνο Αυτός, ο Κύριος, μπορεί να μας ενισχύει, ώστε να ζούμε ευάρεστα μπροστά στο Θεό.
Στις μέρες μας, αδελφοί, έχει ατονίσει το αγωνιστικό στοιχείο. Πολλοί Χρι-στιανοί αρκούνται σε ένα Χριστιανισμό «εύκολο». Ο σταυρός μας τρομάζει, ο πόνος είναι για μας κάτι το τρομακτικό. Όμως δεν είναι ο φόβος τρομερός, η άνεση είναι φοβερή, αυτή θα έπρεπε να μας τρομάζει. Ωστόσο, το χριστιανικό πνεύμα πα-ραμένει να είναι αγωνιστικό. Αν αφαιρέσουμε ή μειώσουμε το αγωνιστικό στοιχείο από την πίστη μας, ο Χριστιανισμός θα χάσει την ουσία του, την γνησιότητά του. Καλούμαστε όλοι μας, σήμερα, από τον Απόστολο Παύλο, από τον Άγιο Αντώνιο, από την αγία μας Εκκλησία να κρατήσουμε με αγωνιστικότητα και αποφασιστικό-τητα την ορθή πίστη μας στον Χριστό. Μονάχα τότε ο άνθρωπος, ανακαινίζεται, μεταμορφώνεται, λυτρώνεται. Έτσι μπορούμε να προσφέρουμε τον δικό μας οβολό της ελπίδας για την ανακαίνιση της τόσο τραυματισμένης κοινωνίας μας. Αμήν.
